Spłata pożyczki zaciągniętej przez sędziego nie jest wydatkiem na własne cele mieszkaniowe – wyjaśnił dyrektor katowickiej izby.

Sprawa dotyczyła sędzi, która wraz z mężem zamierzała sprzedać mieszkanie, a za uzyskane pieniądze spłacić pożyczkę na budowę domu, zaciągniętą od Skarbu Państwa. Sędzia otrzymała ją na podstawie rozporządzenia ministra sprawiedliwości z 11 kwietnia 2003 r. (Dz.U. nr 80, poz. 727).
Oboje uważali, że spłata pożyczki pozwoli uniknąć PIT od dochodu ze sprzedaży mieszkania.
Dyrektor izby skarbowej uznał jednak, że podatek jest należny, ponieważ nie jest to własny cel mieszkaniowy. Wskazał, że art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o PIT mówi jedynie o spłacie pożyczek zaciągniętych w bankach lub spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Nie ma w nim mowy o pożyczkach, które otrzymują sędziowie bądź inne grupy zawodowe. W przeciwnym razie byłyby one faworyzowane. Z tego powodu dyrektor izby nie zgodził się z tezą, że dyskryminowane są pożyczki finansowane przez Skarb Państwa.
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 kwietnia 2015 r., nr IBPBII/2/4511-9/15/AK